สงครามนี้มิใช่เป็นการต่อสู้ระหว่าง ปูติน กับ เซเรนสกี้ แต่เป็นการต่อสู้ระหว่าง ปูติน กับ โจไบเด็น
โจ ไบเด็นนักการเมือง จะมาสู้กับ วลาดีมีร์ ปูติน สายลับผู้รู้ทันสงครามได้ไง ? สายลับย่อมรู้เบื้องหลังมาตลอด
ถ้าเอาตัวละครทั้ง ๓ สายลับปูติน เซเรนสกี้ตัวตลก กับ นักการเมืองไบเด็น มาเทียบจะเห็นบุคคลิกของแต่ละคนแตกต่างกันชัดเจน
- “ปูติน” เงียบ! ซ่อนอาวุธ แต่ออกอาวุธแต่ละครั้ง หนักหน่วงระวังอย่าให้ถูกซ้ำ เข่าจะทรุด ยากจะลุกขึ้นต่อกร
- “เซเรนสกี้” นักแสดงตลก ถนัดในการพูด “ปากพาจน” จะแตะมือขอให้พี่เลี้ยงช่วย แต่ละเรื่องไม่เคยได้ ก็พี่เลี้ยงได้แต่พูดไม่เคยทำ ถูก(NATO)หลอกใช้ยังไม่รู้ตัวอีก
- “โจ ไบเดน” ฟุตเวอร์คไม่หยุด พูดมากออกอาวุธน้อย อ้าปากทุกครั้งเข้าตัวเองทุกที ออกอาวุธทุกไม้ถูกปูตินปล่อยแม่ไม้สวนกลับแบบคาดไม่ถึงเล่นเอาจุก “โจ ร้องหาพวก” เพื่อนเข็ด ! ... ชวนเพื่อนยกพวกไปตีคนข้างซอย “โจ” หนีกลับบ้านก่อนทุกที เพื่อนไม่เชื่อน้ำหน้า..สมมม!
โลกแห่งความจริงมีว่า
- นักการเมืองอย่าอุตริสั่งการรบ ถ้านักรบไม่ศรัทธาและไม่เชื่อใจ...อย่ารบ - ถ้าไม่รู้ในศักยภาพของกองทัพตัวเอง ... อย่ารบ
- ถ้านักการเมืองตั้งคำถามว่า “ซื้ออาวุธ! ซื้อเรือดำน้ำ!. จะไปรบกับใคร?” – อย่าเสือกให้ความเห็น !
- ถ้าจะรบไม่มีกำลังตนเองอาศัยแรงเพื่อน...อย่ารบ
- ไม่รู้นิสัย ไม่รู้สันดานของแม่ทัพฝ่ายตรงข้าม ... อย่ารบ
- นักการเมือง...อย่ามักง่าย! ...สั่งตัดงบสืบราชการลับสร้างความฉิบหายจะเสียเมืองเมื่อไหร่ไม่รู้! อย่าหาทำ!
- นักการทหารอย่าอุตริทิ้งยุทธศาสตร์ที่ตนถนัด “เลือกรัฐศาสตร์” เปิดตำราที่ตนไม่คุ้นมาสั่ง!....กลับบ้านแล้วเขียนใบลาออกซะ!