การสวดมนต์วันมาฆบูชาที่จัดขึ้นที่วัดจากแดง ประเทศไทย
พระมหาประนอม ธัมมลังกาโร เจ้าอาวาสวัดจากแดง
...ความสุขที่สุด...
ได้สดับมาอย่างนี้ว่า สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้กรุงสาวัตถี หลังเที่ยง
คืนไม่นาน เทวดาองค์หนึ่งมีรัศมีงดงามสว่างไสวไปทั้งสวนสวรรค์เข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นเข้าไปเฝ้าถวายบังคมพระผู้มีพระภาคแล้วยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ในที่นั้น ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า เทวดาและมนุษย์เป็นอันมากคิดใคร่ครวญถึงความสุข ขอพระพุทธองค์ทรงโปรดแสดงถึงสิ่งที่เป็นความสุขที่สุด
“ ไม่คบคนโง่ คบคนมีปัญญา ให้เกียรติผู้ที่สมควรได้รับเกียรติ นี่คือสิ่งที่เป็นความสุขที่สุด
อยู่ในสิ่งแวดล้อมอันสมควร ทำบุญ ตั้งตนให้ถูกทาง นี้เป็นสุขอันสูงสุด
เป็นผู้ใฝ่รู้ มีความรู้ อบรมดี มีวินัย พูดจาไพเราะ นี่คือความสุขที่สุด
ปรนนิบัติบิดามารดา เลี้ยงดูบุตร ภรรยา มีระเบียบเรียบร้อยในการประกอบอาชีพ นี่คือความสุขที่สุด
การแบ่งปันและการเป็นผู้ชอบธรรม การช่วยเหลือญาติ นี่คือความสุขที่สุด
ละเว้นความชั่ว เว้นจากสิ่งมึนเมา หมั่นประพฤติพรหมจรรย์ นี่คือความสุขที่สุด
แสดงความเคารพ นอบน้อม พอใจ กตัญญู ฟังธรรมตามกาลอันสมควร นี้เป็นความสุขที่สุด
เป็นผู้อดทน พูดวาจาไพเราะ พบปะผู้มีจิตใจตั้งมั่นในธรรม สนทนาธรรมตามกาลอันสมควร นี่คือความสุขที่สุด
ฝึกวินัย ดำรงชีวิตในศาสนา บรรลุอริยสัจ บรรลุพระนิพพาน นี่คือความสุขที่สุด
หากประสบกับสภาวะทางโลกเมื่อใด จิตไม่หวั่นไหวและตั้งมั่นอยู่ ปราศจากความกลัว ปราศจากความเศร้าโศกและกิเลสตัณหา นี่คือความสุขที่สุด
เหล่านั้น ผู้เดินตามทางนี้ก็จะดำรงอยู่ ไม่พ่ายแพ้และจะเจริญรุ่งเรืองในทุกๆ ทาง นั่นคือความสุขอันสูงสุด”
จำนวนผู้เข้าชมหน้านี้ :
